Ja, slik var det ei av dei frammøtte sa det då vi skulle si kva kvar og ein av oss meinte var høgdepunktet eller helst høgdepunkta i denne romanen som vi nett hadde lese.
Vi kan ikke ta med oss alt dette hjem av
Frank Tønnesen er ein roman om menneska som bur på ein liten plass på det vi trur er sørvestlandet. Forfattaren Frank Tønnesen er nok meir kjend som Tønnes, musikar og låtskrivar for denne romanen er så vidt vi fann ut hans første og til no den einaste.
I romanen møter vi fleire personar som vi fekk inntrykk av bur på omtrent same plassen. Det er eit bygdesamfunn og her finnest det ei god del spesielle personar. Vi møter Tormod som stjel juletre, mor hans Berit som får besøk av Grete som luktar vondt og har med kaker som smakar dårleg. Vi treff Leif og Marianne som har fikse idear på diettar og andre livsforlengjande øvingar. Og for ikkje å forgløyme han som stel fajanse frå Egersund... Boka er sett saman av korte klipp frå kvardagane til desse og andre som vi møter gjennom boka.
Vi sakna ein raud tråd, ei slags samanheng mellom forteljingane og folka i denne. Dette er enkelt episoder som omtrent ikkje har noko med kvarandre å gjere og det er difor lesaropplevinga vert som sagt -småkupert - . Vi finn nokre artige og så på kornet skreve episodar, men så er vi over i noko heilt anna, litt frusterande. Det må seiast at vi lo godt av desse episodane og vi kjende oss att i både konfirmasjonsselskapet og kursdagane som forfattaren skriv om. Trass i dei muntre stundene: Vi kjem nok ikkje til å huske denne boka så veldig lenge...
