Februar-møtet 2023

 

Selskapet heldt fram med å lese bøker av franske forfattarar. Denne gongen er det den unge forfattaren Edouard Louis som debuterte med romanen: Farvel til Eddy Bellegueule. Forfatteren var 21 år da han ga ut denne boka.

Vi skal samsnakkast om denne boka tysdag 28. februar kl.19.00 denne gongen skal vi møtast på BUA (andre etasje på den gamle brannstastjonen på Frekhaug)

Vil du vere med i Selskapet? Ta kontakt med biblioteket.

Velkomne!

Dronninga av autofiksjon

 

Ja, det har Annie Ernaux vorte kalla, sa ein av deltakarane då Selskapet var samla for å samsnakkast om boka hennar Årene. Denne boka er på eit vis ein kollektiv sjøvbiografi der Ernaux skriv seg sjølv inn i eit vi og omtalar seg sjølv som ho. Boka føregår i tida 1941 til 2006 og vi får gjennom einskilde bilete og ein oppsummerenade tekst ei innsikt i kva som hende i dei ulike tiåra. Det er som fleire årskavalkadar sa ein av deltakarane. Ho skriv om den veldige utviklinga som har vore i desse vel seksti åra. Korleis tinga skulle gjere oss glade, frigjere mykje tid for husmora, endre samfunnet frå strengt regulerande til frigjerande. Ernaux skriv med utgangspunkt i si franske bakgrunn som var og er ganske ulik det norske samfunnet. Sjølv om vi kjende att mange namn og hendingar var det fleire referansar som var heilt nye for oss. Likevel kjende vi på ei identifikasjon i fleire av utsegnene hennar slik som når nye maskinar, nye måtar å vere saman på og ikkje minst det digitale samfunnet vart ein del av dagleglivet. Vi snakka om korleis ho gjer ei klassereise ved at ho er den første i sin familie som tek ei akademisk utdanning og slik går vekk fra foreldra sin historie og deira erfaringar. Dette førte oss inn på tankar om det franske samfunnet, der klassedelinga er sterkare og tydelegare enn i Norge. Dessutan trur vi nok at likestillinga i Norge var kome lenger enn i Frankrike, noko dette sitatet kan tyde på:

Vi ble vekket opp av den ekteskaplige døsen, vi satt på bakken foran en plakat med teksten: En kvinne uten mann er som en fisk uten sykkel, vi gikk livet vårt etter i sømmene, vi følte oss i stand til å forlate mann og barn, til å frigjøre oss fra alt og skrive rått og ærlig. Vel hjemme igjen smuldret besluttsomheten bort, og skyldfølelsen vellet opp i oss. Da skjønte vi ikke hvordan vi skulle gå frem for å frigjøre oss - eller hvorfor. Vi overbeviste oss selv om at mannen vår verken var sjåvinistisk eller sexist. Og vi vaklet mellom to diskurser - den som insisterte på likestilling mellom kvinner og menn, og de som ville "fedrenes lov" til livs, og den som heller oppvurderte alt kvinnelig: mensen, amming, tilberedning av purrløksuppe. Men for første gang så vi vårt eget liv som en ferd mot frihet, det var en stor endring. En kvinnelig følelse var i ferd med å bli borte, følelsen av å være født underlegen.

 Ernaux tar oss med gjennom det politiske Frankrike og korleis ho omtalar dei ulike presidentane og deira verksemd. Ho er alltid på ventresida og skildrar kor sjokkert ho og hennar krins vart då Mari Le Pen såg ut til å vinne valet. 

Selskapet var noko delt i synet på boka. Vi var samde i at Ernaux skriv godt, men fleire kjende på at vi fekk ikkje vite noko eller svært lite om ho. Ho hoppar frå bilete til bilete med ei sveipande oppsummering av kva som skjedde i periodane. Det er fasinerande men og ei utfordrande skrivestil. Vi sakna det emosjonelle engasjementet, men samstundes var det mykje å reflektere over, det var eit klart pluss!

Utfordringar i familielivet

 

Tidleg i desember var Selskapet samla for å snakke om romanen til Tommi Kinnunen: Der fire veier møtes. Romanen fortel om tre generasjonar kvinner og mannen til ei av kvinnene i løpet av eit hundre år frå 1895 til 1996. Boka startar med Maria som er utdanna jordmor og vert satt på harde prøver av di det på den tida ikkje var mange kvinner med den slags utdanning. Ho gjev ikkje opp, men vert ei velstående dame som sette spor etter seg i samfunnet. Ho får dottera Lajha med apotekaren, men sidan apotekaren allereie er gift vert ho åleinemor. Lajha får sonen Johannes utanfor ekteskap, men ho treff Onni og giftar seg med han. Dei får fleire barn med saman. Onni er homofil og har i alle år forsøkt å skjule dette, men denne drifta er umogeleg å stanse. Kaarina er gift med Johannes. Dei bur i same huset som svigermora, det er ikkje lett og etter som åra går vert det både vanskelegare og dystrare å bu saman. 

Selskapet syntes dette var ei lettlesen bok i starten, men så kom det opp mange spørsmål. Kven var apotekaren, kva var hans historie, kvifor vart Maria så steil, kvifor kunne dei ikkje snakke saman? Og dette huset til Maria som vart stadig større, bygd på både her og der. Måtte dei verkeleg bu saman? Heile tida? Og desse dystre barna og særleg dottera Anna som hevdar at Helena vart blind på grunn av "fedrenes synder". Kinnunen skildrar godt dei einskilde personane og tida dei levde i. Her er det skamma over å vere åleinemor, forbud mot homofil praksis og det ålmenne folkesnakket som går føre seg når ikkje alt er A4. Selskapet vart rørde av Onni sitt strevsame liv og samstundes mora vi oss med han når han og kjærasten sit på kvar si side av ei dør og flørtar. 

Kinnunen skriv godt og levande, men denne boka trengde ein tålmodig lesar for det var mykje det tok tid å avsløre. Dei som valde å lese boka på lyd fann ut at dette kravde mykje konsentrasjon, for boka er ordna etter årstal og kvar person får sitt kapittel. Likevel, boka var slett ikkje bortkasta lesnad og Kinnunen har fleire bøker som og er vel verdt å lese.

Januar 2023, nytt år "nye" bøker

 

Velkommen til nytt møte i Nordhordland Litterære Selskap!

Vi startar leseåret med nobelprisvinnaren Annie Ernaux sin kollektive sjølvbiografi Årene.

Denne boka vart Ernaux sitt gjennombrot i Norge og ho har fått mange lesarar her. Kva synest vi om boka og forfattarskapen hennar? Det skal vi snakke om tysdag 17. januar kl.19.00 på Strilabiblioteket, avdeling Knarvik.

Vil du vere med? Ta kontakt med biblioteket.

Velkommen!