Ei bok som utfordrar lesaren

 

Selskapet var samla for første gong i det nye året og boka som vi skulle snakke om var William Faulkner: Lys i august. Nå var det omlag halvparten av dei frammøtte som ikkje hadde lese heile boka og det satte naturleg nok preg på samtalen. Likevel, ein samtale om ei bok ein har hatt litt strev med kan ofte vere motiverande for å fortsette lesinga og faktisk få lest heile boka. Dei som hadde lese alt kunne absolutt seie seg samde i at boka hadde sine utfordringar. Romanen vandrar fram og tilbake i tid. Vi veit ikkje alltid i starten på kapittelet kven forteljinga handlar om denne gongen, så denne boka ga oss nokre utfordringar. Denne romanen skal vere den mest tilgjengelege av William Faulkner sine bøker, så korleis er dei andre då? Ja, dette skal vi la ligge og heller seie litt om innhaldet.

Handlinga i romanen er lagt til sørstatane har fleire hovudpersonar. Vi møter først Lena Grove, ei foreldrelaus jente/kvinne som er gravid og på leit etter mannen som gjorde henne gravid. Ho reiser åleine, utan pengar og utan sko, men har ei tru på at ting vil ordne seg. Ho får hjelp frå dei ho møter og dei let ho sitte på med dei, gjev ho mat og husrom og prøver å leie henne i retning av der mannen kan vere. Vi møter Joe Christmas som barn på ein barneheim for kvite forledrelause barn. Han vert adoptert av eit ektepar der mannen bankar han for den minste ting. Han veks opp og rømmer frå dei. Joe Christmas veit ikkje om han er svart eller kvit og mens han veks opp prøver han seg fram i ulike miljø. Han er ikkje kvit nok for dei kvite og ikkje svart nok for dei svarte. Han er i eit ingenmannsland. Når Lena Grove kjem til Jefferson der ho har høyrd at mannen hennar Burch er treff ho Byron. Han er ein mann som ingen veit så mykje om. Han arbeider i same bedrift som Joe Christmas og Burch (som no har skifta namn til Brown). Han vert forelska i Lena og vil gjere alt for å hjelpa ho, men Lena vil berre finne mannen sin. Likevel vik ikkje Byron frå sia hennar og er den som hjelper ho når ho skal føde barnet. Joe Christmas får bu i ei "negerhytte" hos Johanna Burden ei rik dame frå nordstatane. Dei to har eit forhold, men Joe synest ho er både gamal og påtrengande. Ho vil testamentere alt til han, men han vil ikkje vere bunden til henne. Vi møter og presten Hightower, ein mann som har vorte fråteken arbeidet sitt av di forsamlinga han var prest for ikkje likt forkynninga hans. Han var nærast besett av bestefaren og historia hans, sjølv på preikestolen tok han fram historia om bestefaren og dette vart for mykje for folk.

Det skjer mange dramatisk ting i romanen og det er ikkje ein lukkeleg slutt, men Faulkner skriv slik at ein vert gåande og tenke på dei. Selskapet slo fast at vi kan umogleg sette oss inn i korleis folk hadde det. Det er raseskilje, det er klasseskilje, det er bruk av vald mot både barn og vaksne og sjølv om vi tenkte tilbake på det norske samfunnet på den tida då klasseskiljet var meir tydeleg enn no så var det nok ikkje så mange som opplevde rein rasisme på same måte som Faulkner skriv om her. Sjølv om boka var utfordrande å lese så er dette ein særs god roman - som anbefalast!