Vi kjem ikkje utanom:

Skal vi lese islandsk samtidslitteratur kjem vi ikkje utanom Einar Már Gudmundsson, seier ein av våre gode rådgivarar. Difor har vi kome fram til at neste bok blir Universets engler av den gode Einar Már Gudmundsson. Boka fekk Nordisk Råds pris i 1995 og biblioteka på Lindås og i Meland prøver no å få tak i fleire eksemplar slik at alle som ønskjer det kan få lest boka til torsdag 17. juni kl.18.00 (merk tida!) og møte opp på Lindås folkeboksamling til siste møte før sommarferien.

Island er meir enn ash og cash...

Selskapet var samla i går for å snakke om Vinterbyen. Denne femte krimforteljinga av Arnaldur Indridason har fått litt blanda mottaking, men damene i Selskapet hadde lese og tenkt med stor innleving! Boka startar med eit mord på ein gut med thailandsk mor og islandsk far, kven kan tenkjast å gjere noko slikt? Er det eit rasistisk motivert mord, er det broren, er det ein pedofil, her er det mange trådar og ulike forklaringar. Indridason sin helt, Erlendur er traust, nitidig og grublande og finn, ved hjelp av både kollegaer og mystiske telefonoppringingar, til slutt ut kven som har gjort det. Men denne boka er meir enn ei krimforteljing, for gjennom skildringa av miljø og menneske får vi eit glimt av det islandske samfunnet som likt vårt samfunn har sine problem og utfordringar. Dessutan er det vinter og kaldt, huff så kaldt! Vi heldt godt på kaffikoppane våre og grøste.

Selskapet snakker om....

Vinterbyen av Arnaldur Indridason, som er den mest vidgjetne blant krimforfattarane på Island. Møtet er torsdag 22. mars kl.19.00 Meland bibliotek. Har du lyst til å vere med i Selskapet så bare møt opp eller ta kontakt med biblioteket for meir informasjon. Vel møtt!

Island - eventyr og sagn

Vi går vidare med islandsk litteratur. Den 10. mars kl.19.00 treffast vi på Lindås folkeboksamling i Knarvik. Då skal vi samtale om Skugga-Baldur av Sjón ei bok som ser lita og lett ut, men er ho det? Den som les får sjå! Det er berre å gle seg til å lese og prate!

Kvifor ler måkene?

Selskapet slo ganske raskt fast at: "Me har vore mykje for lite nysgjerrige då vi var små!" Tenk på Agga, som ved å vere uthaldande nysgjerrig fekk vite både det eine og det andre!
Vi møter sterke kvinner i boka Måkelatter som var tema for kvelden. Det opptrer og nokre menn der, men dei vert for statistar å rekne når det skal bli driv og action i handlinga. Vår favoritt er den unge Agga, men den vi snakka mest om var mystiske Freyja. Ho som vi avslørte som bulemikar, full av løyndomar og som gjer stort sett det som passar ho. Nokre hadde høyrt at det var laga film av boka og den kunne vi gjerne tenkje oss å sjå, men scenen med hårtørkinga kunne alle se føre seg! Og når Freyja arbeidde på apotek og fekk alle uteliggjarane til bestevenner - , vi lo berre ved tanken! Vi undra oss over om Freyja støtta dei utstøytte ut i frå ei altruistisk grunnhaldning eller om det var hemn som motiverte ho. For ho latterleggjorde svigermora og heile hennar verd på ei ganske grufull måte. Vi var ein tur innom Magnus, lensmannen, som nok ikkje passa så veldig på grensa for teieplikta og kva han fortalde Agga. Dei i selskapet som vaks opp i små forhold kjende seg att i fleire av hendingane og dei eldste hugsa og rasjoneringa som vi opplevde i Noreg i byrjinga på femti-talet.
Vi prøvde å tenkje oss kva skjer med Agga når ho veks opp? Vert ho telefondame, med oversikt over alt som skjer i bygda? - Politikvinne? - Diktar? - Ho kan bli alt, uforferda som ho er.
Men så var det spørsmålet: kvifor ler måkene? Ler dei "fanden i voldsk"? - av di Freyja "slipp unna" og Agga går inn i kvinnefellesskapet? Vi fann ikkje ut av dette, men vi les gjerne meir av forfattaren Kristín Marja Baldursdóttir!

Island - neste?

I heile 2009 har Selskapet lese litteratur frå Danmark og hatt mange kjekke samtalar om bøkene. Vi kunne sikkert ha halde fram med å lese dansk litteratur, men etter å ha grunna litt omkring dette har no Selskapet bestemt seg for å lese islandsk i 2010. Neste bok blir difor Kristín Marja Baldursdòttir: Måkelatter. Bøkene er tinga inn frå vårt framifrå biblioteknettverk, så snart er det tid for å la alle juleførebuingar segle sin eigen sjø og berre lese og nyte!

Neste møte vert den 28. januar 2010 kl. 19.00 på Meland bibliotek. Til dei som gjerne vil vere med i denne lesesirkelen: ta kontakt med biblioteka for meir informasjon eller møt opp på neste møte! De skal vere hjarteleg velkomne!

Er lærarar ein særskild rase?

Ja, det var eit av spørsmåla som vart lufta då Selskapet igjen hadde møte. Vi hadde tenkt oss ei bok med litt humør og humor, men sjølv om fleire trakk på smilebandet i starten, vart det mykje mindre latter etterkvart som forteljinga gjekk sin gong. For liknande mishandling og trakasering som desse gutane i Latinskulen opplevde vart rystande lesing for alle. Skuleromanar vert stadig lesne sikkert av mange grunnar, men kanskje helst av di vi kjenner oss att. Alle har vi gått på skulen, alle har sine minne frå møte med lærarar og elevar. Dei gode minna er kanskje dei meir utydelege, medan dei rare og vonde minna er svært så levande hos både den eine og den andre. Boka Det forsømte forår kom ut i 1940, den har sidan kome ut i stadig nye opplag og har heile tida hatt høge salstal. Kvifor det? Espen Haavardsholm har skrive eit etterord i ein av utgåvene (1970) der skriv han m.a. ...En årsak er at Scherfig er en fremragende satirisk forteller, som ned til minste detalj behersker sine egne virkemidler. En annen årsak til bokas grep om stadig nye generasjoner av unge lesere, kan være at dagens skole - tross alle reformer - ikke er så forskjellig fra gårsdagens latinskole som moderne skolefolk her i Skandinavia gjerne vil ha det til... Tja kanskje det? Vi snakka om dei ulike personane i boka og var samde om at det var nok dama i kiosken ved Landemerket som var den mest sympatiske vaksne. Fleire undra seg over kva for gleder desse lærarane eigentleg hadde, når dei kunne få seg til å dunke elevane i hovudet? Var det tapet av alle dei forsømde vårane som hadde gjort dei slik? Kven veit, her er det mykje forvitneleg å tenkje på....