Kvinnefellesskap

 

Deltakarane i Selskapet likte romanen Bomullsengelen av Susanna Alakoski. Bomullsengelen er første bok i serien på fire og den handlar i hovudsak om Hilda som kjem frå ein særs religiøs familie. Far hennar har reist til Amerika og mor hennar har fått "stiresjuken" - Selskapet meinte at ho lei av fødselsdepresjon. Hilda si redning vert Sanna-Täti som bur på legd hos familien. Hos henne finn Hilda både trøyst og tryggleik og ho lærer henne å lese og skrive. Hilda er ei flittig jente, men når ho forelskar seg i presten og han gjer ho gravid vert ho jaga frå familien og må finne seg arbeid på ein gard eit stykke unna. På denne garden treff ho Helli og dei vert venninner. Barnet Hilda får dør etter kort tid og ho er full av sorg og lengtar tilbake til familien. Helli derimot er full av utferdstrong og vil at dei skal dra til Vasa og få seg arbeid på bomullsfabrikken. Dette strir i mot alt Hilda har lært og familien hennar står for, men etter eit år med vurderingar fram og tilbake, drar dei og får arbeid på fabrikken. Det er lange dagar, men samanlikna med arbeidet på garden er det mykje fritid og dei tener eigne pengar. Hilda forelskar seg i Arvo, dei giftar seg og får ei jente som Hilda kallar opp etter Greta Garbo. Nokre år seinare får dei ein gut som dei kallar Jonni etter skodespelaren Johnny Weismüller. Helli vil starte ein fagforeining, men fagforeninger er forbode så i staden starter hun eit kor, Aurora. Kor kan vere så mykje og ut i frå dette koret spring det ut fleire aktivitetar. Ei av deltakarane i koret lager til reiser for damene på fabrikken, og desse turane er eventyrlege opplevingar med ferdiglaga mat og oppreide sengar. Vi følgjer Hilda til ho er i femti åra og dottera har reist til Sverige og har planar om å reie til London.

Selskapet syntes samhaldet mellom kvinne på fabrikken var sterkt og gleda over turane dei fekk var rørande. Arbeidet på garden var hardt, hardare enn i dag og det same med arbeidet på fabrikken. Vi snakka om venskapen mellom Hilda og Helli, dei var så ulike, men samstundes var dei oppriktig glade i kvarandre og ei viktig støtte for kvarandre. Vi får små glimt av personane som eig fabrikken og klasseskiljet mellom arbeidarane og eigarane. Boka gjev eit godt innblikk i tilhøva for arbeidarane og kor avhengig dei var av konjunkturane ute i verda for å få arbeid. Det er ei gripande forteljing og lett å lese. Det einaste minuset er at boka snurpar seg raskt saman på slutten, men det er tre andre bøker om same familie så den som vil vite korleis det går med Hilda og borna hennar får lese dei følgjande bøkene. Denne kan vi anbefale!

Ein klassisk trettiårs krise?

 

Ja, er denne romanen ein klassisk trettiårskrise vart det spurd då Selskapet samla seg for å samsnakkast om Sally Rooney sin roman Skjønne verden hvor er du. Romanen dreiar seg rundt fire personar Alice, som er forfattar, ho har tent mykje på bøkene sine, men ho har og hatt eit mentalt samanbrot som ho no er restituert frå. Vi møter Felix som Alice treff via ein datingapp. Felix arbeider på eit lager og har så langt han seier aldri lese ei bok. Venninna til Alice, Eileen arbeider i eit litterært magasin og skriv lange epostar til Alice. Simon er vennen/kjærasten til Eileen, han arbeidar som politisk sekretær. Det er særleg Alice og Eileen som fører ordet i denne romanen. Dei to skriv til kvarandre om tankar dei er opptekne av og lite om dagleglivet. Dei famlar rundt i livet på leit etter identitet og eit mål med tilveret. Simon er kristen og dei forundrar seg over at han kan tru. Samstundes ønskjer dei seg noko av det han har, men gjer ikkje noko med det. Felix observerer Alice og vennene, og når dei til slutt kjem på besøk stiller han spørsmål om dei som får relasjonane til å vakle. Dei får alle sett liva og handlingane sine under lupa og det ryster dei, men dette får dei og til å vere ærlegare mot kvarandre og til slutt eigentleg styrke relasjonen. 

Selskapet var ikkje så veldig begeistra for boka. Forfattaren skriv veldig godt. Ho klarer å fange ein augneblink og bygge det ut til å verte noko mykje større. Det er fasinerande og godt gjort. Boka er ordrik og det gjer framdrifta ikkje helt god. Dei fire karakterane som vil følgjer er på kvart sitt vis isolerte. Dei liknar på kvarandre ved at dei ikkje er særleg interessert i arbeidet sitt, ikkje politisk interessert og heile tida på jakt etter kva livet kan by på utan å anstrenge seg for mykje. Vi spurde oss: skjer det ei utvikling i personane? I liten grad, men Felix viser nye sider ved seg sjølv og gjer han til ein interessant person. Det bur meir i han enn det vi først ser. 

Kan vi anbefale boka? Tja, vi kan anbefale forfattaren for ho skriv godt, andre bøker han gjeve ho fleire prisar, men denne er nok ikkje hennar beste.

Bøker vi skal lese i april, mai og juni 2025

 I andre kvartal av 2025 startar vi med å lese Bomullsengelen av Susanna Alakoski. Dette er den første boka i ein kvartett der tredje bok allereie er komen og den fjerde skal kome ut i 2026. Selskapet skal samsnakkast om boka tysdag 22. april kl. 19.00 på Alver bibliotek, Frekhaug. 

I mai skal vi lese ein roman frå Nigeria. Dette er debutromanen til Abi Daré med tittelen "Jenta som fikk en stemme" boka har vorte nominert til fleire prisar og har fått mykje merksemd av di ho skriv om forholda i Nigeria og kor viktig utdanning er. Vi skal møtast tysdag 20. mai klokka 19.00 på Alver bibliotek, Knarvik.
 

Som siste bok før ferien tek oss skal vi lese Siri Hustvedt: Denne flammende verden  Denne romanen vert omtala som krevjande men god, så då har vi noko å gle oss til når vi kjem så langt. Vi skal treffast tysdag 17. juni klokka 19.00 på Alver bibliotek, Frekhaug.

 

Har du lyst til å vere med i Nordhordland Litterære Selskap så ta kontakt med biblioteket slik at du får tak i bøkene og dei kan sende meldingar til deg. Eller berre møt opp. 

Varmt velkommen!

Kvifor heiter boka Ren?

 

Ja, dette var det første Selskapet spurde kvarandre om då vi var samla. Boka denne samtalen handla om var romanen Ren av Alia Trabucco Zerán ein chilensk forfattar som vi ikkje hadde lese noko av tidlegare. I romanen møter vi Estela som er hushjelp i ein liten familie. Det er ho som fortel og det er ho som vektlegg alt dei gjer og seier. Mannen i familien er lekjar og kona har ein viktig og travel jobb. Dei får eit barn, ei jente som dei kallar Julia. Estela kjem frå syd i Chile og bur no i nord hos denne velståande familien. Ho vart tilsett av di ho kunne lese og skrive og så representativ ut. Romanen startar med at vi får vite at dottera i familien er død. Estela sit innelåst på eit rom og fortel historia si. Ho begynner heilt frå første dag og vi får og glimt av livet hennar frå før ho begynte arbeidet sitt hos denne familien. Ho vaskar alt og alt i huset skal vere reint, ryddig og glattpolert. Julia skal vere best i klassen og ho er flink. Ho skal spele piano, men det vil ho ikkje så ho øydelegg fingrane sine slik at ho slepp. Ho skal lære seg å svømme og det skjer ved at faren kaster henne ut i bassenget og ho må sjølv få seg ut av det. Dette gjer han om og om igjen til ho meistrer svøminga. Estela observerer det som skjer i familien og er ein rasande forteljer slik at lesaren vert dergen inn i forteljinga. Estela lengtar etter mora, men veit at ho må arbeide for at ho skal få pengar til medisiner. Så ho vert buande hos familien, men då uroa i byen bryt seg inn i det avsondra livet dei har vert både ho og familien rysta og livet tar ei heilt ny vending.

Fleirtalet av dei frammøtte i Selskapet likte boka. Det var som ein pageturner var det ei som sa. Vi visste at ein person var død, men korleis skjedde det? Dette fekk vi vite etterkvart, men det var så mykje meir her. Vi snakka om Estela og einsemda ho levde i heilt til ho møtte Carlos og hunden ho kallaYany. Estela viste kjærleik til Julia, sjølv om ho var eit vanskeleg barn. Dei to andre i familien heldt ho på god avstand. Det var ei vond bok å lese for Estela er så rasande og masete, samtstundes så er ho så insisterande i si forteljing at vi må følje med. Romanen er midt i alt ei fasinerande bok, og forfattaren skriv på ein spesiell og interessant måte. Vi kan anbefale denne!

Ei bok som utfordrar lesaren

 

Selskapet var samla for første gong i det nye året og boka som vi skulle snakke om var William Faulkner: Lys i august. Nå var det omlag halvparten av dei frammøtte som ikkje hadde lese heile boka og det satte naturleg nok preg på samtalen. Likevel, ein samtale om ei bok ein har hatt litt strev med kan ofte vere motiverande for å fortsette lesinga og faktisk få lest heile boka. Dei som hadde lese alt kunne absolutt seie seg samde i at boka hadde sine utfordringar. Romanen vandrar fram og tilbake i tid. Vi veit ikkje alltid i starten på kapittelet kven forteljinga handlar om denne gongen, så denne boka ga oss nokre utfordringar. Denne romanen skal vere den mest tilgjengelege av William Faulkner sine bøker, så korleis er dei andre då? Ja, dette skal vi la ligge og heller seie litt om innhaldet.

Handlinga i romanen er lagt til sørstatane har fleire hovudpersonar. Vi møter først Lena Grove, ei foreldrelaus jente/kvinne som er gravid og på leit etter mannen som gjorde henne gravid. Ho reiser åleine, utan pengar og utan sko, men har ei tru på at ting vil ordne seg. Ho får hjelp frå dei ho møter og dei let ho sitte på med dei, gjev ho mat og husrom og prøver å leie henne i retning av der mannen kan vere. Vi møter Joe Christmas som barn på ein barneheim for kvite forledrelause barn. Han vert adoptert av eit ektepar der mannen bankar han for den minste ting. Han veks opp og rømmer frå dei. Joe Christmas veit ikkje om han er svart eller kvit og mens han veks opp prøver han seg fram i ulike miljø. Han er ikkje kvit nok for dei kvite og ikkje svart nok for dei svarte. Han er i eit ingenmannsland. Når Lena Grove kjem til Jefferson der ho har høyrd at mannen hennar Burch er treff ho Byron. Han er ein mann som ingen veit så mykje om. Han arbeider i same bedrift som Joe Christmas og Burch (som no har skifta namn til Brown). Han vert forelska i Lena og vil gjere alt for å hjelpa ho, men Lena vil berre finne mannen sin. Likevel vik ikkje Byron frå sia hennar og er den som hjelper ho når ho skal føde barnet. Joe Christmas får bu i ei "negerhytte" hos Johanna Burden ei rik dame frå nordstatane. Dei to har eit forhold, men Joe synest ho er både gamal og påtrengande. Ho vil testamentere alt til han, men han vil ikkje vere bunden til henne. Vi møter og presten Hightower, ein mann som har vorte fråteken arbeidet sitt av di forsamlinga han var prest for ikkje likt forkynninga hans. Han var nærast besett av bestefaren og historia hans, sjølv på preikestolen tok han fram historia om bestefaren og dette vart for mykje for folk.

Det skjer mange dramatisk ting i romanen og det er ikkje ein lukkeleg slutt, men Faulkner skriv slik at ein vert gåande og tenke på dei. Selskapet slo fast at vi kan umogleg sette oss inn i korleis folk hadde det. Det er raseskilje, det er klasseskilje, det er bruk av vald mot både barn og vaksne og sjølv om vi tenkte tilbake på det norske samfunnet på den tida då klasseskiljet var meir tydeleg enn no så var det nok ikkje så mange som opplevde rein rasisme på same måte som Faulkner skriv om her. Sjølv om boka var utfordrande å lese så er dette ein særs god roman - som anbefalast!

Våren 2025, møte dagar og dei første bøken vi skal lese

 

Vi startar møta i Nordhordland Litterære Selskap 2025 med ein Nobelprisvinnar William Faulkner sin roman Lys i august/ Mørk august. Romanen vart først omsett med tittelen Mørk august og seinare i 2016 til Lys i august. Vi samlast for å snakke om denne romanen tysdag 21. januar 2025  kl.19.00 på Alver bibliotek, Knarvik

I februar skal vi lese ein roman av Alia Trabucco Zerán: Ren. Forfattaren er frå Chile og romanen vart nominert til Booker prisen då ho kom ut i 2022. Møtedatoen er tysdag 11. februar 2025 klokka 19.00 på Alver Bibliotek, Frekhaug/Frivilligloftet

 

 

 

 

 

 

 I mars skal vi lese Sally Rooney sin roman Skjønne verden, hvor er du?  Sally Rooney er frå Irland. Vi møtast tysdag den 25. mars 2025 kl.19.00 på Alver bibliotek, Knarvik

Vi har ikkje bestemt fleire titlar som skal lesast denne våren, men møtedagane er alltid tysdag og datoane er som følgjer:

22. april, Frekhaug 20. mai, Knarvik og 17. juni, Frekhaug.

Velmøtt! Ta kontakt med Alver bibliotek om du ønskjer å vere med på samtalane eller berre vil lese bøkene. Du er hjarteleg velkommen!

Ein småkupert lesaroppleving

 

Ja, slik var det ei av dei frammøtte sa det då vi skulle si kva kvar og ein av oss meinte var høgdepunktet eller helst høgdepunkta i denne romanen som vi nett hadde lese. Vi kan ikke ta med oss alt dette hjem av Frank Tønnesen er ein roman om menneska som bur på ein liten plass på det vi trur er sørvestlandet. Forfattaren Frank Tønnesen er nok meir kjend som Tønnes, musikar og låtskrivar for denne romanen er så vidt vi fann ut hans første og til no den einaste. 

I romanen møter vi fleire personar som vi fekk inntrykk av bur på omtrent same plassen. Det er eit bygdesamfunn og her finnest det ei god del spesielle personar. Vi møter Tormod som stjel juletre, mor hans Berit som får besøk av Grete som luktar vondt og har med kaker som smakar dårleg. Vi treff Leif og Marianne som har fikse idear på diettar og andre livsforlengjande øvingar. Og for ikkje å forgløyme han som stel fajanse frå Egersund... Boka er sett saman av korte klipp frå kvardagane til desse og andre som vi møter gjennom boka. 

Vi sakna ein raud tråd, ei slags samanheng mellom forteljingane og folka i denne. Dette er enkelt episoder som omtrent ikkje har noko med kvarandre å gjere og det er difor lesaropplevinga vert som sagt -småkupert - . Vi finn nokre artige og så på kornet skreve episodar, men så er vi over i noko heilt anna, litt frusterande. Det må seiast at vi lo godt av desse episodane og vi kjende oss att i både konfirmasjonsselskapet og kursdagane som forfattaren skriv om. Trass i dei muntre stundene: Vi kjem nok ikkje til å huske denne boka så veldig lenge...